|
شنبه 27 آبان 1398برچسب:, :: 1:22 :: نويسنده : fati
آرزوی خیلی ها بودم از آن دست نیافتنی هایشان…. ساده اسیرت شدم که قدر ندانستی…!!!
حکـــــــــــــــــــــایت من… حکایت کسی بود که عاشق دریا بود اما قایقـــــــــــــــــــــی نداشت… دلباخته سفر بود اما همسفـــــــــــــــــــــر نداشت… حکایت کسی بود که زجر کشید اما ضجـــــــــــــــــــــه نزد… زخم داشت اما ننالیـــــــــــــــــــــد… گریه کرد اما اشک نریخـــــــــــــــــت… حکایت من حکایت کسی بود کـــــــــــــــــــــه… پر از فریاد بود اما سکوت کرد تا همه ی صداها را بشنـــــــــــــــــــــود…
حمـاقـت کـه شاخ و دم نــدارد! حمـاقـت یـعنـﮯ مـن کـه اینقــدر میــروم تـا تـو دلتنـگ ِ مـن شـوﮮ! خـبری از دل تنـگـﮯ ِ تـو نمـی شود! برمیگردم چـون دلـتنـگـت مــی شــوم!!!
وقتی از دســـــــتتـ دادمـ حالــــــم شبیه حـــــال دختر بچه ایـــ بود کهـ بادکنکش را جلوی چشم خــــــودش بــــــاد می بُرد ... خیلی وقتا بهم گفتن چرا میخنــــدی بگو ما هم بخنــــدیـــم ...
اما هرگز نگفتن چرا غصــــه میخوری بگو ما هم بخــــوریـــم ....! تمـــام غصــه هــایــی را کـــه بــرایـــت خـــوردم بـــــالا اوردم!
نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
